«Бір үзім нан» тақырыбында театрландырылған қойылым — ШЖҚ «Жоғары медициналық колледжі» КМК

2025 жылғы 29 сәуірде Алматы қ ҚДСБ ШЖҚ «Жоғары медициналық колледжінде» КМК-да Ұлы Отан соғысындағы Жеңістің 80 жылдығын мерекелеу аясында 1-курс студенттері «Бір үзім нан» тақырыбында театрландырылған қойылымдар қойды.

Адамзат басынан өткеруі мүмкін ең қорқынышты жағдай – бұл соғыс пен аштық. 1941-1945 жылдардағы тыл өміріндегі ең үлкен мәселелердің бірі – азық-түлік тапшылығы болды. Соғыс аяқталғаннан кейін де азық-түлік жағдайы соғыс уақытындағыдан жақсы болмады. Ел әбден әлсіреген еді. 1946 жылы құрғақшылық болып, ол егіннің едәуір азаюына алып келді.

Ұлы Отан соғысы кезіндегі аштықтан қаза тапқан адамдардың нақты саны тарихшылар арасында әлі күнге дейін даулы мәселе. Кейбір деректер бойынша, КСРО-ның оккупацияланған аумағында аштықтан шамамен 4 миллион адам көз жұмған.

Бүгінде ата-әжелеріміздің қандай қиындықтарды бастан өткергенін елестету қиын, өйткені қазір біз кез келген уақытта қалаған тағамымызды сатып ала аламыз. Біз Отан үшін қиындықтарға төзіп, ерлік көрсеткен жандарды әрдайым естен шығармай, құрметпен еске алуымыз керек.

29.04.2025 г. в рамках празднования 80-летия Победы в Великой Отечественной Войне в КГП на ПХВ «Высший медицинский колледж» УОЗ г. Алматы студентами 1 курса были поставлены театрализованные постановки на тему: «Бір үзім нан — Кусочек хлеба».

Самое страшное, что может пережить человечество – война и голод. Недостаток продуктов питания был одной из серьезнейших проблем жизни в тылу 1941-1945 гг. После окончания войны с продовольствием было не лучше, чем в военное время. Страна была истощена. В 1946 году случилась засуха, которая привела к существенному снижению урожая.

Точное количество умерших людей от голода в период ВОВ является предметом споров среди историков. По некоторым оценкам, на оккупированной территории СССР погибло от голода около 4 миллионов человек.

Сейчас нам сложно представить через что прошли наши дедушки и бабушки, ведь сегодня мы можем купить еду в любом количестве. Мы должны всегда помнить и чтить память тех, кто терпел лишения и совершал подвиги во имя Родины.